Na ndiqni në:


Get it on Google Play Download on the App Store

Trashëgimia tjetër që la Roger Federer

123
string(11) "Kevin Craft" string(58) "https://klankosova.tv/wp-content/uploads/2022/09/carft.png"
nga Kevin Craft 16.09.2022 12:10

Nga të gjitha arritjet që Roger Federer ka gjatë karrierës së tij të shkëlqyer në tenis, 19 çmimet radhazi të si më i preferuari i tifozëve në tenis janë të veçanta. Megjithatë, kjo nuk është aq e rëndësishme sa 20 titujt e tij Grand Slam (i treti në histori) ose 310 javët që ai kaloi duke u renditur në vendin e parë në botë (i dyti rekord në histori). Çmimi si favorit i tifozëve është në thelb një konkurs vjetor i popullaritetit. Megjithatë, koleksioni rutinë i çmimeve të Federerit në një epokë të mbushur me lojtarë tjerë të pëlqyeshëm pasqyron admirimin nga tifozët që e ka ndjekur gjatë gjithë karrierës së tij. Gjatë sezoneve të fundit, Rafael Nadal dhe Novak Gjokoviq mund të kenë thyer rekordet më mbresëlënëse të Federerit, duke dobësuar epitetin e tij si më i miri i të gjitha kohërave. Por, Federer, i cili njoftoi se do të pensionohet nga tenisi profesionist pas Laver Cup, mbetet lojtari më i dashur për meshkuj në historinë e sportit. Kjo është trashëgimia e tij.

Popullariteti i paprecedentë i Federer nuk ka qenë kurrë vetëm për shkak të rezultateve të tij – megjithëse ato janë të denja për admirim. Ai fitoi titullin e tij të parë Grand Slam më 2003, në Wimbledon, duke filluar një nga karrierat më dominuese që ka parë ndonjëherë tenisi për meshkuj. Nga viti 2004 deri në vitin 2007, Federer u shfaq në 13 nga 16 finalet e Grand Slam-it. Ai fitoi 11 nga ato ndeshje dhe vazhdoi të mbajë rekordin për shumicën e javëve radhazi, i renditur në vendin e parë. Në vitin 2009, ai theu rekordin e Pete Sampras për më së shumti tituj Grand Slam nga një lojtar, duke vendosur një standard të ri për përsosmërinë në tenisin për meshkuj.

Gjatë dekadës që pasoi, Nadal dhe Gjokoviq fituan më shumë tituj Grand Slam se Federer dhe kaluan më shumë kohë duke u renditur në vendin e parë. Por ngritja e tyre nuk e zbehu marrëdhënien e Federerit me tifozët e tenisit. Përkundrazi, stilet e tyre të stërholluara dhe të mundimshme i vendosin cilësitë e Federerit në fokus edhe më të mprehtë. Ai ishte i vetmi lojtar që vraponte rreth fushës si gjysmë-lundrues, dhe ai rrallë rënkonte kur godiste topin. Vetëm në rastet më të rralla ai tradhtoi ndonjë ndjenjë lufte. Një shaka përgjatë karrierës së Federerit ishte se ai kurrë nuk djersitej.

Në një nivel teknik, Federer kombinoi fuqinë e lojës moderne me finesën e epokës së raketës së drurit, duke krijuar një stil elegant që ishte jashtëzakonisht bashkëkohor, por ende ndihej si një nderim i dashur për të kaluarën e sportit. Ai mund të bënte gjuajtje vollej në rrjetë dhe të bënte goditje supersonike nga vija bazë. Ai ishte një mjeshtër i bazave të sportit me një seri improvizuese. Në momentet e tij më të mira në fushë, Federer bënte gjuajtje spontane, që ishin aq të papritura sa u ndjenë të rastësishme. Magjia e lojës së tij ishte se këto goditje në dukje trillimesh gjetën trajektoren e saktë që kërkohej.

Se stili estetikisht shpikës i Federerit forcoi reputacionin e tij është e qartë nga një varg esesh dhe librash që e lavdërojnë atë si idealin platonik të një kampioni të butë sportiv në reketë. Ai është lavdëruar si një artist, “një frymëzim poetik me reketë” dhe, më e famshmja, një “përvojë fetare”. Disa atletë i tejkalojnë fushat e tyre të lojës për t’u bërë simbole për ide të tjera. Muhamed Ali është i ndërthurur me aktivizmin social, Michael Jordan me një mentalitet fitues me çdo kusht. Federer është atleti i përmendur vazhdimisht si dëshmi se shfaqjet sportive mund të përafrojnë ato artistike.

Por nëse Federer është një artist, ai ka qenë gjithmonë një artist i arritshëm, talenti i botës tjetër i të cilit përputhet vetëm me pëlqyeshmërinë e tij. Personazhi i tij është po aq rikombinues dhe i këndshëm sa edhe stili i tij i lojës. Ai ka shfaqur një dashuri të pastër për lojën. Dashuria e tij për veshjet mund t’i japë atij epitetin e një presidenti të klubit të vendit dhe ai përqafon aftësinë sportive. Fakti që ai i mishëron këto cilësi me një ndjenjë autenticiteti të lehtë, vetëm sa e ka shtuar pëlqimin për të.

Po aq e rëndësishme, Federer flet hapur se sa shumë i ka pëlqyer të qenit një tenist profesionist dhe kurrë nuk e ka trajtuar statusin e tij të famshëm si një punë të përditshme. Historia e tenisit është e mbushur me kampionë me temperament, të cilët jepnin përshtypjen se konkurrenca ishte një burim tronditjeje. Por, shkrimtari sportiv i New York Times, Christopher Clarey, citoi dikur Federerin të thoshte: “Unë kurrë nuk u largova nga dashuria me sportit”. Adhuruesit e tenisit gjithashtu kurrë nuk u larguan nga dashuria për të.

***Kevin Craft është autori i librit “Grunge, Nerds dhe Gastropubs: A Mass Culture Odyssey”.

*Klikoni KËTU për t´u bërë pjesë e kanalit zyrtar të Klan Kosovës në Viber.

*Klikoni KËTU për ta shkarkuar aplikacionin e Klan Kosovës në Android, dhe KËTU për iOS.

lajme të ngjashme