Qëndrim personal i Nikola Kërstiqit: Kosova, një gur në qafë 123 string(15) "Nikola Kërstiq" string(67) "https://klankosova.tv/wp-content/uploads/2023/04/nikola-kerstiq.jpg" nga Nikola Kërstiq 29.04.2023 18:13 29.04.2023 18:13 Kosova. Serbia. Dy emra që nuk shkojnë më bashkë, që luftojnë si boksierët në ring, ndërsa turma rreth tyre brohorit dhe qan për të preferuarit e tyre. Ose nuk brohorit, por shikon me lehtësim se nuk po lufton për jetën. Sepse në të vërtetë, duke e parë këtë nga ana tjetër, të gjithë janë humbës. Por, të them të drejtën, Serbia është e keqja kryesore në këtë. Gjatë viteve të ’90-ta, Serbia është ajo që e afroi formën e saj të qeverisjes më pranë atij nazizmi thelbësor e të ngurtësuar. Është ajo që bëri luftëra kundër boshnjakëve, kroatëve, shqiptarëve, që vranë, përdhunuan, deportuan, mbajtën kampe përqendrimi dhe kryen terror të paimagjinueshëm mbi civilët. Prandaj sot është pak frikshëm banale kur pyesim veten se çfarë kërkon më shumë kjo botë nga ne, kur ne kemi bërë gjithçka që na kanë kërkuar. Por ajo që nuk kemi bërë është ai pendim thelbësor për mëkatet e kryera në emër të të gjithë brezave. Edhe atyre të së shkuarës, por edhe të atyre të së ardhmes. Me Kroacinë dhe Bosnjë e Hercegovinën Serbia, pak a shumë, duhet të ketë njëfarë marrëdhënie, edhe pse nuk janë aspak të sinqerta apo të qarta, ndërsa me Kosovën, me atë shtet të ri evropian, nuk dëshiron të ketë asnjë lloj komunikimi, sepse ajo për të nuk ekziston. Si ta përshkruajmë Kosovën? Ndoshta si një makth që nuk mbaron kurrë. Si një makth nga i cili nuk mund të zgjohesh. Si një plagë që nuk shërohet kurrë. Ndoshta si ajo pjesa e errët e së kaluarës serbe që na tërheq deri në fund. Po, e di që disa prej jush shpresojnë se Kosova do të bëhet sërish pjesë e Serbisë, por le ta pranojmë të vërtetën – Kosova është shtet i pavarur, jo pjesë e shtetit të Serbisë. Po, aty jetojnë edhe serbët, por edhe pjesëtarë të tjerë të pakicave kombëtare. Nëse nuk mund ta pranoni këtë, atëherë kontaktoni mjekun tuaj të zgjedhur. Sepse të mos harrojmë se çfarë ndodhi në Kosovë gjatë viteve nëntëdhjetë të shekullit të kaluar. Serbia e Millosheviqit terrorizoi shqiptarët e Kosovës, kreu krime kundër njerëzimit, zbatoi segregacionin në çdo formë të mundshme. A tingëllon kjo si zgjidhje e “çështjes serbe”? Jo, ajo ishte urrejtje e pastër, racizëm dhe nacionalizëm, e cila solli Serbinë dhe qytetarët e saj në prag të rrënimit. Deri në skajin e humnerës mbi të cilën ende po rrëshqasim, vetëm nga frika e tepërt që të mos biem, nuk guxojmë të shikojmë në atë vorbull të errët. Ushtria dhe policia serbe, me mbështetjen e njësive paraushtarake shtetformuese, kryen krime të tmerrshme – nga ekzekutimet masive, përdhunimet dhe dëbimet, deri te spastrimet etnike dhe dëbimi i qindra mijëra shqiptarëve dhe shqiptareve nga ai territor. Dhe ka pasur shumë krime – nga masakra në Obri të Epërme, përmes Dubravës dhe Reçakut, deri te vrasjet e vëllezërve Bytyqi dhe gjashtë serbëve në kafenenë “Panda”. Ka edhe deportime masive, dëbime dhe shkatërrime të xhamive, të cilat çuan në reagimin e shqiptarëve të Kosovës përmes rebelimit. Nikolla Shainoviq, Dragolub Ojdaniq, Nebojsha Pavkoviq, Vladimir Lazareviq, Sreten Lukiq, Vlastimir Gjorgjeviq dhe Milutin Milutinoviq u dënuan për të gjitha këto krime para Tribunalit në Hagë, por të gjithë autorët e atyre veprave të përgjakshme ecin ende lirshëm nëpër Serbi. Derisa ushtarët dhe policët përhapnin frikë dhe vdekje në mesin e shqiptarëve të Kosovës, intelektualët serbë ziheshin dhe vajtonin. Akademia Serbe e Shkencave dhe Arteve (SANU) ishte e zënë me përhapjen e ideve nacionaliste të rrënjosura në mitologjinë serbe dhe Kisha Ortodokse Serbe bekoi krimet kundër njerëzve të pafajshëm nga altari. Dhe çfarë kanë bërë qytetarët e Serbisë? Ata votuan masivisht për nacionalistët që bënin thirrje për luftë, urrejtje dhe krim. Për ta, Kosova ishte më e rëndësishme se jeta e njerëzve, ndonëse realisht nuk dinin të tregonin një dallim të qartë se ku ndodhet Metohia e ku Kosova. Serbia e Vuçiqit vazhdoi me këtë tmerr, vetëm se garnitura e tij e di se kjo çështje ka përfunduar në mënyrë të pakthyeshme. Megjithatë ai vazhdon të ndezë zemrat mbi territorin e humbur, sepse kështu është më e lehtë të manipulosh njerëzit. Për t’i ndarë nga realiteti. Sundimi i tij është si Freddy Krueger nga filmat “A Nightmare on Elm Street”, i cili nuk mund të vdesë dhe vazhdimisht nënqesh viktimat e tij. Sot Serbia jeton në iluzionin se mund ta kthejë Kosovën. Kosova është shtet i pavarur, e shkruajmë edhe një herë këtu, dhe Serbia duhet të pajtohet me këtë. Në vend që të fokusohemi në të ardhmen dhe si t’i ndihmojmë popullit të Kosovës të jetojë më mirë, ne i drejtohemi të kaluarës dhe mendojmë për hakmarrje. Kosova, si çështje kryesore, është bërë një barrë që na tërheq deri në fund, por në vend që ta lëshojmë, ne e mbajmë mbi shpinë si bagazh beduinësh. Dhe kështu, ndërsa në Serbinë e Vuçiqit ankohen për “golgotën serbe në Kosovë”, njerëzit atje vërtetë jetojnë në mjerim dhe varfëri. Dhe derisa serbët nga sallonet e Beogradit tmerrohen nga krimet e shqiptarëve, harrojnë se gjeneralët, ushtarët dhe policët serbë kanë kryer krime që shënuan historinë e Kosovës. Historia e atij shteti të ri do të shkruhet me gjak dhe lot dhe Kosova do të jetë një njollë e zezë çnjerëzore dhe dështimi kolektiv në historinë tonë moderne. Vukovari, Srebrenica, Kosova, faqet e kësaj gazete janë të shkurtra për listat e keqbërjeve të viteve nëntëdhjetë, por prandaj turpi do të jetë i përjetshëm. Jo sepse ka ndodhur diçka e tillë, por sepse është heshtur. Shkrimi origjinal është publikuar në gazetën serbe “Danas”, dhe është përkthyer nga Klankosova.tv Autori është gazetar i lirë! Rrini të informuar mbi zhvillimet kryesore duke u bërë pjesë e komunitetit tonë në Viber BONUS: Merreni aplikacionin tonë në Android dhe iOS *Klikoni KËTU për t´u bërë pjesë e kanalit zyrtar të Klan Kosovës në Viber. *Klikoni KËTU për ta shkarkuar aplikacionin e Klan Kosovës në Android, dhe KËTU për iOS.